لنزهای تماسی برای چشم ضرر دارند؟

لنزهای تماسی بسیار ایمن هستند، با این وجود استفاده از لنزهای تماسی اگر بیش از حد باشد، می تواند به چشم شما آسیب برساند. همچنین اگر به درستی آنها را تمیز نکنید یا مطابق دستور پزشک، لنزها را جایگزین نکنید، منجر به صدمات چشمی می شود.

به دلایل ایمنی، آنها را نمی توان بدون داشتن یک نسخه لنز تماسی که توسط پزشک چشم مجاز نوشته شده است، خریداری کرد.

استفاده نادرست از لنزهای تماسی شما را در معرض چندین بیماری جدی از جمله عفونت چشم و زخم قرنیه قرار می دهد. این شرایط خیلی سریع ایجاد می شود و بسیار جدی است و در موارد نادر، این شرایط می تواند باعث کوری شود.

* اکسیژن را به چشم های خود برسانید.

از آنجا که لنزهای تماسی، مستقیماً بر روی چشم قرار گرفته و کل قرنیه را می پوشانند (در مورد لنزهای تماسی با نفوذپذیری از گاز، بخشی از قرنیه)، میزان اکسیژن موجود در محیط را به چشمان شما کاهش می دهند. بنابراین یک منبع اکسیژن مناسب برای سالم نگه داشتن چشمان شما ضروری است.

با انجام موارد زیر می توانید اثرات احتمالی مضربر اثر محرومیت اکسیژن مورد نیاز سطح قرنیه، را محدود کنید:

پزشک چشم شما باید اصول نگهداری از لنز را به شما توضیح دهد. لنزهای تماسی خود را مطابق دستورالعمل پزشک نگهداری یا جایگزین کنید.

همچنین ممکن است بخواهید لنزهای نرم را انتخاب کنید. این لنزهای نرم از ماده ای به نام هایدروژل یا سیلیکون هایدروژل ساخته شده اند که اکسیژن بیشتری به قرنیه و سطح چشم منتقل می کند و ممکن است در طولانی مدت برای چشم شما ایمن تر باشد.

گزینه دیگر لنزهای تماسی با گاز سفت و سخت (GP) است. لنزهای با نفوذپذیری گاز نسبت به لنزهای هایدروژل نرم یا سیلیکون از قطر کوچکتری ساخته شده اند و بنابراین کمتر قرنیه را پوشش می دهند.

همچنین، لنزهای تماسی GP با هر پلک زدن مقدار قابل توجهی جا به جا می شوند و به این ترتیب اشک های تازه به زیر لنزها منتقل می شوند. این دو عامل در مقایسه با لنزهای تماسی نرم، خطر ابتلا به مشکلات چشمی را با لنزهای نفوذ پذیر کاهش می دهد.

لنزها و محفظه مخصوص لنز خود را تمیز کنید.

لنزهای تماسی همچنین خطر آسیب دیدگی چشم را افزایش می دهند زیرا باکتری ها و سایر عوامل ایجاد کننده عفونت می توانند روی آنها جمع شوند. با گذشت زمان لنزها فرسوده تر می شوند و رسوبات روی سطوح جلویی و پشت لنزها جمع می شوند.

با تمیز کردن و ضد عفونی کردن لنزهای تماسی خود پس از هر بار استفاده می توانید خطر ابتلا به عفونت چشمی مربوط به لنز را به میزان قابل توجهی کاهش دهید. فقط از محلول های لنز تماسی که پزشک شما توصیه می کند استفاده کنید و بدون مشورت با پزشک خود برند مورد استفاده خود را تغییر ندهید.

همچنین شستشوی محفظه لنزتان با محلول تازه بسیار مهم است و میبایست با هوای محیط خشک شود. در غیر این صورت باعث می شود خطر ابتلا به بیماری با میکروارگانیسم هایی که به چشم شما آسیب می رسانند، آلوده شود. همچنین شما باید حداقل هر سه ماه یکبار جالنزی خود را دور انداخته و یک جالنزی نو تهیه کنید.

برنامه جایگزینی لنزهای تماسی خود را دنبال کنید.

از استفاده از لنزهای تماسی خود بیش از حد خودداری کنید و مطابق دستور پزشک چشم خود، آنها را دور ریخته و جایگزین کنید.

_ خشکی چشم در اثر استفاده از لنز

لنز تماسی به نوعی است که اشک چشم را کاهش داده و به خود جذب می کند تا خود را نرم و مرطوب نگهدارد. کمبود اشک باعث می شود خشکی چشم پدید آید و موجب احساس سوزش، قرمزی و تحریک پذیری چشم شود.

_ لنزهای تماسی در هنگام شنا

استفاده از لنزهای تماسی برای خوابیدن یا شنا راحت است اما می تواند شما را در معرض خطر ایجاد زخم قرنیه، ساییدگی قرنیه و عفونت چشم قرار دهد.

اگر علائم تحریک چشم یا عفونت را تجربه کردید، فوراً لنزهای خود را بردارید و آنها را دوباره به چشم خود نزنید.

با پزشک مراقبت از چشم خود تماس بگیرید.

لنزهای خود را دور نریزید. آنها را در محفظه لنزهای خود نگهداری کنید و آنها را به متخصص مراقبت از چشم خود نشان دهید. ممکن است او بخواهد آنها را ارزیابی کند تا علت علائم شما را مشخص کند.

_ علائم تحریک چشم یا عفونت

– ورم

– درد

– ناراحتی

– تاری دید

– قرمزی غیرمعمول

– حساسیت غیرمعمول به نور

– پارگی بیش از حد یا ترشحات دیگر

– احساس خارش، سوزش یا احساس جسمی در چشم

– خطرات جدی لنزهای تماسی

علائم سوزش چشم می تواند وضعیت جدی تری را نشان دهد. برخی از خطرات جدی احتمالی استفاده از لنزهای تماسی، زخم های قرنیه، عفونت چشم و حتی کوری است.

زخم های قرنیه، زخم های باز در لایه ی بیرونی قرنیه هستند و در اثر عفونت ایجاد می شوند. برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت، باید به نکات زیر توجه بفرمایید:

* لنزهای تماسی خود را همانطور که توسط متخصص مراقبت از چشم توصیه می کند، بشویید.

* لنزهای تماسی خود را در برابر آب قرار ندهید: شیر، بطری، تقطیر، دریاچه یا آب اقیانوس. همچنین هرگز از آب غیر استریل (آب مقطر، شیر آب یا هر نوع محلول نمکی خانگی) استفاده نکنید.

* هر ۳ ماه یا همانطور که توسط متخصص مراقبت از چشم توصیه می کند، محفظه نگهداری از لنزهای خود را تعویض کنید.

_ سایر خطرات لنزهای تماسی

– سوزش چشم

– ساییدگی قرنیه

– چشم صورتی (ملتحمه)

_ اگر به عفونت چشم شک دارم چه کاری باید انجام دهم؟

در صورت بروز هر یک از این علائم، باید در اولین فرصت با پزشک عمومی یا پزشک معالج خود مشورت کنید تا بیماری تشخیص داده شود و درمان مناسب ارائه شود، که ممکن است شامل نسخه ای برای دارو باشد. این مهم است که سعی در تشخیص عفونت خود نکنید زیرا عدم دستیابی به مناسب ترین روش، ممکن است باعث طولانی شدن عفونت شود و در نهایت منجر به آسیب طولانی مدت بینایی شما شود.

_ اگر عفونت چشم دارم می توانم از لنزهای تماسی استفاده کنم؟

اگر علائم عفونت چشم را تجربه می کنید و به طور معمول لنزهای تماسی را استفاده می کنید، بهتر است تا زمانی که با پزشک خود مشورت نکرده اید، آنها را از چشم بردارید و عینک خود را استفاده کنید.

_ آیا می توان از عفونت چشم جلوگیری کرد؟

خیر. بدون شک عفونت های چشم غالباً ناخوشایند هستند و در صورت امکان از آنها اجتناب می شود، زیرا ممکن است زندگی روزمره و فعالیت های شما مانند رانندگی یا کار با رایانه را محدود کند.

حساس ترین اقدام پیشگیرانه ای که می توانید انجام دهید این است که از تماس نزدیک با شخصی که می دانید عفونت چشم دارد جلوگیری کنید. برخی از عفونت ها، مانند ملتحمه، بسیار عفونی هستند. اگر با کسی که به هر نوع عفونت چشم مبتلا است، در تماس هستید، شستشوی کامل دست و ضد عفونی کردن با استفاده از ژل های ضد باکتریایی توصیه می شود. همچنین مهم است که فرد مبتلا مرتباً دست خود را بشوید.

شستن ملحفه و حوله هایی که فرد مبتلا از آن استفاده کرده است برای محدود کردن شیوع عفونت در داخل خانه بسیار مهم است. برای استفاده از لنزهای تماسی، تمیز کردن لنزهای شما جهت جلوگیری از عفونت های چشم بسیار مهم است. استفاده از لنزهای تماسی در هنگام خواب نیز می تواند در عفونت های چشمی نقش داشته باشد، بنابراین آنها را در شب، قبل از بازگشت به رختخواب از چشم خود بردارید.

_ عفونت های چشمی چگونه درمان می شوند؟

تشخیص سریع و درمان عفونت چشم معمولاً منجر به درمان سریع آن می شود، به خصوص اگر این عفونت توسط باکتری ها ایجاد شود، زیرا به طور موثری به قطرات چشم آنتی بیوتیکی پاسخ می دهد.

عفونت، ویروسی است که درمان آن دشوارتر است و ممکن است در صورت رفع عفونت به خودی خود داروهایی را برای تسکین ناراحتی تجویز کنید. عفونت های ویروسی جدی تر ممکن است با قطره های ضد ویروسی چشم درمان شود، در حالی که استروئیدها می توانند یک روش با ارزش برای کاهش التهاب در بافت اطراف چشم باشند.

بسیاری از درمان ها به صورت قطره هایی تهیه می شوند که مستقیماً روی چشم اعمال می شوند در حالی که در برخی موارد پزشک معالج یا پزشک شما ممکن است داروهای خوراکی تجویز کند. مهم است که دستورالعمل دوز را به دقت رعایت کنید و در صورت بهبود عفونت، مجدداً با پزشک عمومی یا پزشک خود مشورت کنید.

در نهایت، مشکلات چشمی وعفونت های ایجاد شده در اثر لنزهای تماسی را جدی بگیرید و در اسرع وقت، حتماً پزشک چشم خود را برای معاینات روتین چشم با لنز تماسی در جریان بگذارید. پزشک چشم شما می تواند مشکلات کوچک را قبل از بزرگ شدن تشخیص دهد و به شما در حفظ ایمنی و چشمانتان در هنگام استفاده از لنزهای تماسی کمک کند.