نوع محلول لنزهای تماسی تفاوت دارد؟

این یک سوال بزرگ و مهم است! در حالی که محلول نمکی امری است که کلیه افراد مصرف کننده لنزهای تماسی باید برای شستشوی لنزهاخود انجام دهند، اما هر مصرف کننده لنز باید نوع محلول لنزهای تماسی را که بهتر برای آنها کار می کند، بداند.

نوع اول یک محلول ضد عفونی کننده به نام پراکسید هیدروژن است. 

لنزهای خود را یک شبه (یا حداقل شش ساعت) در محلول قرار دهید. بعضی اوقات در حالی که لنزها در حال تمیز شدن در محلول هستند، برخی از حباب های موجود را مشاهده خواهید کرد. این فقط بدان معنی است که محلول در حال انجام کار خود است! اگر سعی می کنید لنزهای خود را قبل از حداقل ۶ ساعت بیرون بیاورید و آنها را در چشمان خود قرار دهید به چشمان خود آسیب می زنید.

این پاک کننده ها به زمان کافی برای تمیز کردن لنزهای تماسی احتیاج دارند تا وقتی که مجدد لنز را داخل چشم گذاشتید، باعث سوزش نشود.

محلول شور و مایع لنز

گزینه دیگر، محلول هایی هستند که حاوی پراکسید هیدروژن نیستند و هنگام تمیز شدن، صدای حباب را ایجاد نمی کنند. اما کمی از این تمیزکننده ها را باید روی هر لنز استفاده کنید و با انگشتان خود آن را مالش دهید. برای تمیز کردن آنها بهتر است حداقل چند ساعت یا یک شب لنزهای خود را در محلول قرار دهید. برخی ممکن است بگویند که قبل از استفاده، لنزها را با محلول شور شستشو دهید. در بیشتر موارد، محلول ها نیاز به زمان بیشتر دارند، اما اگر شما وقت ندارید که اجازه دهید لنزهایتان برای تمام ۶ تا ۸ ساعت درون محلول های پراکسید هیدروژن بمانند، محلول شور بهترین انتخاب است.

در انتها، پیشنهاد من این است که از هر نوع محلول لنز تماسی هرکدام را امتحان کنید و ببینید کدام یک بهترین گزینه است. با بهترین اپتومتریست خود یا کارشناسان لنز تماسی ما صحبت کنید و ببینید مارک پیشنهادی او چیست و چه نوع محلولی را توصیه می کند که با لنزهای تماسی شما مطابقت داشته باشد.